تنگی کانال نخاع: هر آنچه که باید بدانید
تنگی نخاع چیست؟
تنگی نخاع شرایطی است که باعث فشرده شدن اعصاب ستون فقرات می شود.
می تواند منجر به طیف وسیعی از علائم از جمله درد، ضعف و بی حسی در قسمت های مختلف بدن شود.
این مقاله علل و علائم تنگی نخاعی را به همراه اطلاعاتی در مورد تشخیص و درمان بیان می کند.
فرد مبتلا به تنگی نخاع ممکن است درد شدیدی را در پاها یا پاها تجربه کند.
تنگی ستون فقرات زمانی رخ می دهد که شکاف بین مهره ها یا استخوان های ستون فقرات باریک شود.
این باریک شدن کانال نخاع را فشرده می کند و باعث می شود نخاع و ریشه های عصبی گیر کند. ممکن است منجر به درد، ضعف یا بی حسی، اغلب در پاها و پاها شود.
مهره ها 33 استخوان هستند که به هم متصل می شوند و کانال نخاعی را تشکیل می دهند. کانال نخاعی شامل طناب نخاعی است که از قاعده جمجمه به سمت پایین تا قسمت تحتانی کمر امتداد دارد.
در پایه خود، نخاع به دسته ای از ریشه های عصبی جدا می شود. این ریشه های عصبی از طریق شکاف های موجود در مهره ها از کانال نخاعی منشعب می شوند.
عوامل خطر
تنگی ستون فقرات ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد. تنگی مادرزادی نخاع از بدو تولد وجود دارد. معمولاً نتیجه داشتن یک کانال نخاعی کوچک است.
تنگی نخاعی اکتسابی یا در نتیجه تغییرات مرتبط با افزایش سن در ستون فقرات یا به عنوان یک علامت بیماری دیگر ایجاد می شود.
عوامل زیر خطر ابتلا به تنگی نخاع را افزایش می دهند:
- داشتن اسکولیوز ، که انحنای جانبی ستون فقرات است
- قبلاً به ستون فقرات آسیب رسانده یا جراحی ستون فقرات را انجام داده باشید
- وجود فلوراید یا کلسیم اضافی در بدن
علل پزشکی
استئوآرتریت شایع ترین علت تنگی اکتسابی ستون فقرات است. استئوآرتریت یک نوع دژنراتیو آرتریت است که می تواند با افزایش سن باعث تغییراتی در ستون فقرات و ساختارهای اطراف آن شود.
برخی از این تغییرات باعث فشرده شدن کانال نخاعی می شود. مثالها عبارتند از:
- ایجاد توده های استخوانی به نام خار روی مهره ها
- انحطاط و التهاب مفاصل بین مهره ها
- ضخیم شدن رباط هایی که از ستون فقرات حمایت می کنند
انواع آرتریت زیر نیز ممکن است باعث تنگی نخاع شوند:
- روماتیسم مفصلی
- اسپوندیلیت آنکیلوزان
- بیماری پاژه
سایر شرایط پزشکی که می تواند باعث تنگی نخاع شود عبارتند از:
- تومور در نخاع یا قسمت دیگری از ستون فقرات
- اسکولیوز
علائم
افراد مبتلا به تنگی نخاع ممکن است علائم زیر را در پاها یا پاها تجربه کنند:
- درد شدید
- بی حسی
- ضعف
- گرفتگی عضلات
این علائم ممکن است به آرامی شروع شده و با گذشت زمان بدتر شوند.
در موارد شدید، فرد ممکن است فلج جزئی یا کامل پا را تجربه کند. این یک اورژانس پزشکی است و فرد باید فورا با 911 یا خدمات اورژانس محلی تماس بگیرد.
برخی افراد دچار نوعی تنگی نخاعی به نام سندرم دم اسب (CES) می شوند.
CES روی ریشه های عصبی در پایه ستون فقرات تأثیر می گذارد. این یک بیماری جدی است که در صورت عدم درمان می تواند منجر به فلج دائمی و بی اختیاری ادرار شود.
علائم CES عبارتند از:
- درد عصب سیاتیک که در یک پا حرکت می کند
- ضعف در یک یا هر دو پا
- مشکل در راه رفتن
- عملکرد غیر طبیعی مثانه یا روده
- از دست دادن حس در ناحیه تناسلی، مقعد و قسمت داخلی ران
- از دست دادن عملکرد جنسی
تشخیص
پزشک ممکن است برای تشخیص تنگی ستون فقرات، عکسبرداری با اشعه ایکس از ستون فقرات را پیشنهاد کند.
برای تشخیص تنگی کانال نخاعی، پزشک یا روماتولوژیست از فرد در مورد علائم و سابقه پزشکی سوال می کند. معاینه فیزیکی نیز انجام خواهند داد.
سپس ممکن است آزمایش‌های زیر را برای تأیید تشخیص تجویز کنند:
- اشعه ایکس از ستون فقرات ، که می تواند تغییرات آرتروز را تشخیص دهد
- ام آر آی یا سی تی اسکن ، که می تواند تغییرات بافت های داخل و اطراف کانال نخاعی را تشخیص دهد
- آزمایش میلوگرام ، که شامل تزریق رنگ به ستون فقرات برای تمایز بین انواع مختلف بافت است.
- الکترومیوگرام ، که از یک الکترود برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی در اعصاب و عضلات استفاده می کند
- پزشک همچنین ممکن است آزمایش های دیگری مانند آزمایش خون را برای رد علل مختلف علائم فرد درخواست کند.
رفتار
تنگی کانال نخاعی می تواند به تدریج در طول زمان بدتر شود. اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، اما ترکیبی از درمان ها می تواند به تثبیت وضعیت و کاهش برخی از علائم کمک کند.
گزینه های درمانی عبارتند از:
- دارو
- داروهای تسکین دهنده درد، مانند استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، بدون نسخه در دسترس هستند.
برای علائم شدیدتر، پزشک ممکن است داروهای دیگری را تجویز کند، مانند:
- داروهای ضد درد قوی تر، مانند مواد افیونی
- شل کننده های عضلانی برای کاهش اسپاسم و گرفتگی عضلات دردناک
- تزریق استروئید برای کاهش التهاب در اطراف نخاع
عمل جراحي
در برخی موارد، فرد ممکن است نیاز به جراحی کاهش فشار ستون فقرات برای کاهش علائم شدید یا بدتر شود.
جراحی رفع فشار ستون فقرات شامل برداشتن توده‌های استخوانی و سایر بافت‌های ملتهب از کانال نخاعی است که فضایی را برای اعصاب و نخاع آزاد می‌کند.
یک جراح بسته به موقعیت ممکن است رفع فشار ستون فقرات را به عنوان یک جراحی باز ستون فقرات یا به عنوان یک روش کم تهاجمی انجام دهد.
گزینه کم تهاجمی شامل هدایت یک دوربین کوچک و سایر ابزارهای جراحی از طریق یک برش کوچک توسط پزشک است. این روش آسیب کمتری به ماهیچه ها و بافت های نرم وارد می کند و خطر عفونت کمتری را به همراه دارد.
ورزش
فردی که دچار تنگی کانال نخاعی است ممکن است از ورزش هایی که به تقویت کمر کمک می کند سود ببرد.
انجام ورزش منظم یا انجام فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات پشت، بازوها و پاها کمک کند و منجر به بهبود انعطاف پذیری، تعادل و تحرک شود.
کالج روماتولوژی آمریکا حداقل سه جلسه ورزش 30 دقیقه ای در هفته را برای افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی توصیه می کند.
این جلسات باید شامل تمرینات مبتنی بر خم شدن باشد که شامل خم کردن کمر به جلو است.
زمانی که فرد کمر خود را تقویت کرد، ممکن است فعالیت های ملایم دیگری مانند پیاده روی یا شنا را در برنامه روزانه خود بگنجاند.
کمر کشیده می شود
انجام تمرینات زیر می تواند به افزایش فضای بین مهره ها کمک کند و فشار کانال نخاعی را کاهش دهد:
1- زانو تا سینه
برای انجام این کشش:
- با دراز کشیدن رو به بالا روی زمین با هر دو زانو خم شده شروع کنید
- زانوی راست را به آرامی به سمت قفسه سینه بکشید و با هر دو دست آن را آزادانه ببندید
- 10 بار به آرامی زانو را به سمت قفسه سینه بکشید
- تغییر دهید و همین کار را با پای دیگر انجام دهید
2- آغوش زانو
برای انجام این کشش:
- با دراز کشیدن رو به بالا روی زمین با زانوهای خم شده شروع کنید
- هر دو زانو را به سمت قفسه سینه بکشید و با هر دو دست آنها را نزدیکتر کنید
- به آرامی زانوها را رها کنید و به حالت اولیه بازگردید
- 10 بار تکرار کنید
3- مانور کشش
برای انجام این تمرین:
- با دراز کشیدن رو به بالا روی زمین با زانوهای خم شده شروع کنید
- در حالی که عضلات پایین شکم را به سمت پایین می کشید، کمر را به سمت زمین فشار دهید
- از حرکت دادن باسن خودداری کنید
- 5 ثانیه نگه دارید و به طور معمول نفس بکشید، سپس استراحت کنید
- 10 بار تکرار کنید
4- کشش چرخشی کمر
برای انجام این کشش:
- با دراز کشیدن رو به بالا روی زمین با هر دو زانو خم شده شروع کنید
- عضلات شکم را به داخل بکشید
- به آرامی هر دو زانو را تا جایی که احساس راحتی می کنید به سمت راست خم کنید، سپس آنها را به مرکز برگردانید.
- هر دو زانو را تا جایی که احساس راحتی می کنید به سمت چپ خم کنید، سپس آنها را به مرکز برگردانید
- 10 بار تکرار کنید
چشم انداز
افرادی که علائم تنگی نخاعی دارند باید با پزشک خود صحبت کنند. آزمایشات تشخیصی برای تایید تشخیص و رد سایر شرایط پزشکی ضروری خواهد بود.
تنگی کانال نخاعی وضعیتی است که ممکن است با گذشت زمان بدتر شود. اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، اما ورزش ممکن است به تقویت پشت و کاهش فشار کانال نخاعی کمک کند.
درمان های پزشکی فعلی بر کاهش درد و التهاب تمرکز دارند. در موارد شدید، ممکن است فرد نیاز به جراحی برای برداشتن فشار از کانال نخاعی داشته باشد.
تنگی کانال نخاع: هر آنچه که باید بدانید
تنگی نخاع چیست؟
تنگی نخاع شرایطی است که باعث فشرده شدن اعصاب ستون فقرات می شود.
می تواند منجر به طیف وسیعی از علائم از جمله درد، ضعف و بی حسی در قسمت های مختلف بدن شود.
این مقاله علل و علائم تنگی نخاعی را به همراه اطلاعاتی در مورد تشخیص و درمان بیان می کند.
فرد مبتلا به تنگی نخاع ممکن است درد شدیدی را در پاها یا پاها تجربه کند.
تنگی ستون فقرات زمانی رخ می دهد که شکاف بین مهره ها یا استخوان های ستون فقرات باریک شود.
این باریک شدن کانال نخاع را فشرده می کند و باعث می شود نخاع و ریشه های عصبی گیر کند. ممکن است منجر به درد، ضعف یا بی حسی، اغلب در پاها و پاها شود.
مهره ها 33 استخوان هستند که به هم متصل می شوند و کانال نخاعی را تشکیل می دهند. کانال نخاعی شامل طناب نخاعی است که از قاعده جمجمه به سمت پایین تا قسمت تحتانی کمر امتداد دارد.
در پایه خود، نخاع به دسته ای از ریشه های عصبی جدا می شود. این ریشه های عصبی از طریق شکاف های موجود در مهره ها از کانال نخاعی منشعب می شوند.
عوامل خطر
تنگی ستون فقرات ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد. تنگی مادرزادی نخاع از بدو تولد وجود دارد. معمولاً نتیجه داشتن یک کانال نخاعی کوچک است.
تنگی نخاعی اکتسابی یا در نتیجه تغییرات مرتبط با افزایش سن در ستون فقرات یا به عنوان یک علامت بیماری دیگر ایجاد می شود.
عوامل زیر خطر ابتلا به تنگی نخاع را افزایش می دهند:
- داشتن اسکولیوز ، که انحنای جانبی ستون فقرات است
- قبلاً به ستون فقرات آسیب رسانده یا جراحی ستون فقرات را انجام داده باشید
- وجود فلوراید یا کلسیم اضافی در بدن
علل پزشکی
استئوآرتریت شایع ترین علت تنگی اکتسابی ستون فقرات است. استئوآرتریت یک نوع دژنراتیو آرتریت است که می تواند با افزایش سن باعث تغییراتی در ستون فقرات و ساختارهای اطراف آن شود.
برخی از این تغییرات باعث فشرده شدن کانال نخاعی می شود. مثالها عبارتند از:
- ایجاد توده های استخوانی به نام خار روی مهره ها
- انحطاط و التهاب مفاصل بین مهره ها
- ضخیم شدن رباط هایی که از ستون فقرات حمایت می کنند
انواع آرتریت زیر نیز ممکن است باعث تنگی نخاع شوند:
- روماتیسم مفصلی
- اسپوندیلیت آنکیلوزان
- بیماری پاژه
سایر شرایط پزشکی که می تواند باعث تنگی نخاع شود عبارتند از:
- تومور در نخاع یا قسمت دیگری از ستون فقرات
- اسکولیوز
علائم
افراد مبتلا به تنگی نخاع ممکن است علائم زیر را در پاها یا پاها تجربه کنند:
- درد شدید
- بی حسی
- ضعف
- گرفتگی عضلات
این علائم ممکن است به آرامی شروع شده و با گذشت زمان بدتر شوند.
در موارد شدید، فرد ممکن است فلج جزئی یا کامل پا را تجربه کند. این یک اورژانس پزشکی است و فرد باید فورا با 911 یا خدمات اورژانس محلی تماس بگیرد.
برخی افراد دچار نوعی تنگی نخاعی به نام سندرم دم اسب (CES) می شوند.
CES روی ریشه های عصبی در پایه ستون فقرات تأثیر می گذارد. این یک بیماری جدی است که در صورت عدم درمان می تواند منجر به فلج دائمی و بی اختیاری ادرار شود.
علائم CES عبارتند از:
- درد عصب سیاتیک که در یک پا حرکت می کند
- ضعف در یک یا هر دو پا
- مشکل در راه رفتن
- عملکرد غیر طبیعی مثانه یا روده
- از دست دادن حس در ناحیه تناسلی، مقعد و قسمت داخلی ران
- از دست دادن عملکرد جنسی
تشخیص
پزشک ممکن است برای تشخیص تنگی ستون فقرات، عکسبرداری با اشعه ایکس از ستون فقرات را پیشنهاد کند.
برای تشخیص تنگی کانال نخاعی، پزشک یا روماتولوژیست از فرد در مورد علائم و سابقه پزشکی سوال می کند. معاینه فیزیکی نیز انجام خواهند داد.
سپس ممکن است آزمایش‌های زیر را برای تأیید تشخیص تجویز کنند:
- اشعه ایکس از ستون فقرات ، که می تواند تغییرات آرتروز را تشخیص دهد
- ام آر آی یا سی تی اسکن ، که می تواند تغییرات بافت های داخل و اطراف کانال نخاعی را تشخیص دهد
- آزمایش میلوگرام ، که شامل تزریق رنگ به ستون فقرات برای تمایز بین انواع مختلف بافت است.
- الکترومیوگرام ، که از یک الکترود برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی در اعصاب و عضلات استفاده می کند
- پزشک همچنین ممکن است آزمایش های دیگری مانند آزمایش خون را برای رد علل مختلف علائم فرد درخواست کند.
رفتار
تنگی کانال نخاعی می تواند به تدریج در طول زمان بدتر شود. اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، اما ترکیبی از درمان ها می تواند به تثبیت وضعیت و کاهش برخی از علائم کمک کند.
گزینه های درمانی عبارتند از:
- دارو
- داروهای تسکین دهنده درد، مانند استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، بدون نسخه در دسترس هستند.
برای علائم شدیدتر، پزشک ممکن است داروهای دیگری را تجویز کند، مانند:
- داروهای ضد درد قوی تر، مانند مواد افیونی
- شل کننده های عضلانی برای کاهش اسپاسم و گرفتگی عضلات دردناک
- تزریق استروئید برای کاهش التهاب در اطراف نخاع
عمل جراحي
در برخی موارد، فرد ممکن است نیاز به جراحی کاهش فشار ستون فقرات برای کاهش علائم شدید یا بدتر شود.
جراحی رفع فشار ستون فقرات شامل برداشتن توده‌های استخوانی و سایر بافت‌های ملتهب از کانال نخاعی است که فضایی را برای اعصاب و نخاع آزاد می‌کند.
یک جراح بسته به موقعیت ممکن است رفع فشار ستون فقرات را به عنوان یک جراحی باز ستون فقرات یا به عنوان یک روش کم تهاجمی انجام دهد.
گزینه کم تهاجمی شامل هدایت یک دوربین کوچک و سایر ابزارهای جراحی از طریق یک برش کوچک توسط پزشک است. این روش آسیب کمتری به ماهیچه ها و بافت های نرم وارد می کند و خطر عفونت کمتری را به همراه دارد.
ورزش
فردی که دچار تنگی کانال نخاعی است ممکن است از ورزش هایی که به تقویت کمر کمک می کند سود ببرد.
انجام ورزش منظم یا انجام فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات پشت، بازوها و پاها کمک کند و منجر به بهبود انعطاف پذیری، تعادل و تحرک شود.
کالج روماتولوژی آمریکا حداقل سه جلسه ورزش 30 دقیقه ای در هفته را برای افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی توصیه می کند.
این جلسات باید شامل تمرینات مبتنی بر خم شدن باشد که شامل خم کردن کمر به جلو است.
زمانی که فرد کمر خود را تقویت کرد، ممکن است فعالیت های ملایم دیگری مانند پیاده روی یا شنا را در برنامه روزانه خود بگنجاند.
کمر کشیده می شود
انجام تمرینات زیر می تواند به افزایش فضای بین مهره ها کمک کند و فشار کانال نخاعی را کاهش دهد:
1- زانو تا سینه
برای انجام این کشش:
- با دراز کشیدن رو به بالا روی زمین با هر دو زانو خم شده شروع کنید
- زانوی راست را به آرامی به سمت قفسه سینه بکشید و با هر دو دست آن را آزادانه ببندید
- 10 بار به آرامی زانو را به سمت قفسه سینه بکشید
- تغییر دهید و همین کار را با پای دیگر انجام دهید
2- آغوش زانو
برای انجام این کشش:
- با دراز کشیدن رو به بالا روی زمین با زانوهای خم شده شروع کنید
- هر دو زانو را به سمت قفسه سینه بکشید و با هر دو دست آنها را نزدیکتر کنید
- به آرامی زانوها را رها کنید و به حالت اولیه بازگردید
- 10 بار تکرار کنید
3- مانور کشش
برای انجام این تمرین:
- با دراز کشیدن رو به بالا روی زمین با زانوهای خم شده شروع کنید
- در حالی که عضلات پایین شکم را به سمت پایین می کشید، کمر را به سمت زمین فشار دهید
- از حرکت دادن باسن خودداری کنید
- 5 ثانیه نگه دارید و به طور معمول نفس بکشید، سپس استراحت کنید
- 10 بار تکرار کنید
4- کشش چرخشی کمر
برای انجام این کشش:
- با دراز کشیدن رو به بالا روی زمین با هر دو زانو خم شده شروع کنید
- عضلات شکم را به داخل بکشید
- به آرامی هر دو زانو را تا جایی که احساس راحتی می کنید به سمت راست خم کنید، سپس آنها را به مرکز برگردانید.
- هر دو زانو را تا جایی که احساس راحتی می کنید به سمت چپ خم کنید، سپس آنها را به مرکز برگردانید
- 10 بار تکرار کنید
چشم انداز
افرادی که علائم تنگی نخاعی دارند باید با پزشک خود صحبت کنند. آزمایشات تشخیصی برای تایید تشخیص و رد سایر شرایط پزشکی ضروری خواهد بود.
تنگی کانال نخاعی وضعیتی است که ممکن است با گذشت زمان بدتر شود. اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، اما ورزش ممکن است به تقویت پشت و کاهش فشار کانال نخاعی کمک کند.
درمان های پزشکی فعلی بر کاهش درد و التهاب تمرکز دارند. در موارد شدید، ممکن است فرد نیاز به جراحی برای برداشتن فشار از کانال نخاعی داشته باشد.
هر آنچه که باید در مورد آسیب های ورزشی و توانبخشی بدانید
تنگی کانال نخاع